Autorit van Port Fairy naar Halls Gap 20 april

Vandaag onze rit van Port Fairy naar Halls Gap.

Voor we de kust verlaten zijn wij gestopt bij Tower Hill Wildlife Reserve. Dit is gelegen in de krater van een uitgedoofde vulkaan en daar hebben wij welgeteld 1 inheemse koala gezien die zich schuil hield in de hoogste takken van de boom. (maar heb hem toch op foto), verder emoes, eentje was zelf zeer zelfverzekerd dat hij aan eten ging geraken van iemand die zat te picknicken. Maar er mag geen eten worden gegeven aan de dieren want dan worden ze ziek en sterven. Wij hebben de wandeling gedaan tot aan de top van de krater, terug zeer stijl en zoveel trappen, wij zijn het stilaan gewoon. Boven gekomen wordt je wel beloond voor de inspanning, langs de ene kant kan je zien tot aan de oceaan en langs de andere kant de bush.

Via Dunkeld rijden wij naar het Grampians National Park, dit ligt ten westen van de Western Highway. De Grampians (Gariwerd in de taal van de Aboriginals), een tot 1167m hoge uitloper van de Great Dividing Range, die abrupt verrijst uit de weidse vlakte. Een deel van het middelgebergte bestaat uit het Grampian National Park, het grootste natuurreservaat van Victoria. Markante blikvangers van de ongeveer 400 miljoen jaar oude bergketen zijn de spectaculaire rotsen aan de oostflanken, die scherp contrasteren met de geleidelijk aflopende heuvels in het westen. En die gaan we morgen bezoeken.Een ding hebben wij vastgesteld dat er veel kangoeroes langs de baan doodliggen, waarschijnlijk 's avonds oversteken en verblind worden door de lichten, het is daarom dat er gevraagd wordt om 's avonds niet te rijden om dit te voorkomen maar dit is niet altijd mogelijk. Jammer.

Wij logeren in Halls Gap, in DULC Holiday Cabins. Dit is een houten woning midden in de bush. Onderweg toch al een paar kangoeroes tegengekomen. De eigenares heeft ons wel op het hart gedrukt als we het terras opgaan we zeker de vliegramen moeten dichthouden, ten eerste voor de vliegen en muggen maar ook voor de vleermuizen, naar het schijnt zijn die zeer vlug om binnen te geraken. Mag er niet aandenken.

Halls Gap ligt aan Grampians Road, grenzend aan het Grampians National Park , in het district Shire of Northern Grampians . De stad ligt in de Fyans-vallei aan de voet van Wonderland en de Mount William-stranden
De eerste kolonist was Charles Browning Hall die op zoek ging naar een geschikte begrazingsloop toen hij de veemarkt in Port Phillip bezocht in 1841. Dit was een vestiging ten oosten van de Grampians op een plek die bekend staat als "Mokepilli" voor de inheemse bevolking (waarschijnlijk de Tjapwurong-stam). Halls Gap was originally located at where the now Lake Bellfeild Reservoir is now located. Halls Gap lag oorspronkelijk op de plaats waar nu het Lake Bellfeild Reservoir is gevestigd. . Door het volgen van aboriginal tracks kwam hij op de kloof die nu zijn naam draagt. De belangrijkste industrie is het toerisme, vanwege de ligging in het Grampians National Park.
Het oudste culturele centrum van Australië, Brambuk , is gevestigd in de stad. Voor we Halls Gap binnen reden zijn we het culturele centrum gaan bezoeken. Het Brambuk Cultural Centre is het langstlopende culturele centrum dat nog steeds wordt beheerd door Aboriginals. Hier kan je de cultuur, de tradities en verschillende veelbekroonde architecturale vestigingen verkennen
Tijdens het bezoek aan het centrum zijn we meer te weten komen over lokale verhalen van Aboriginal-mensen die door de vele tentoonstellingen worden afgebeeld. .

Een zeer interessanten tentoonstelling.

Na de sleutel gekregen te hebben van onze cabine, zijn we eerst boodschappen gaan doen, want hier is er geen ontbijt voorzien dus moeten wij zelf er voor zorgen. Na een lekkere douche zijn we een hapje gaan eten in het plaatselijk hotel/bar/bistro. Terug dezelfde wijze, eten gaan bestellen aan een toog met uw nr van de tafel, en uw drank aan de bar, en betalen. Eten wordt wel aan tafel gebracht.
Je kan eten bestellen van 18h tot 20h. Rond 21h komen ze de borden wegnemen, peper en zoutvat, dus dit wil zeggen je mag stilaan vertrekken. Je kan wel nog naar de bar gaan.

Een ding, vertrekken naar het centrum is in de pikkedonker en terugkomen ook, langs de boswegen met hier en daar een kangoeroe die over het bospad huppelt.. Beangstigend, ben nog nooit zo vlug naar de auto gelopen en terug, als vanavond.

Morgen meer.

Good day

Roland en Anita