Blue Mountains 8 april 2018

Vandaag was het vroeg opgestaan geblazen. De wekker liep af om 5h45, ons klaarmaken, vlug gaan ontbijten om 6h30 want om 7h15 kwam het busje ons ophalen voor de excursie naar The Blue Mountains. Er was eerst wat verwarring van onze chauffeur want hij had de verkeerde namen doorgekregen. Maar uiteindelijk konden we vertrekken. Onze groep bestond uit 8 deelnemers wat ideaal is.

Onze gids was een waterval van uitleg. Alles kwamen we te weten over Sidney.
Deze heeft een populatie van 5 miljoen inwoners. Als je weet dat de totale bevolking van Australië 24 miljoen inwoners telt wil dat zeggen dat 20% in Sydney woont. De Australiërs willen allen aan de kust wonen maar als de bevolking zo blijft groeien zal er niet meer plaats over zijn.

Onze eerste stop was het Featherdale Wildlife Park. Daar vind je dieren welke leven van overal in Australië. In de zoo vind je de grootste collectie van Koala's in New South Wales. Een groot aantal vogels, met de hand kon je de pademelons,(hun naam is een verbastering van "badimaliyan", een woord dat in de taal van de Dharuk Aboriginals gebruikt wordt voor Port Jackson), wallabies en wallaroos. We kwamen oog in oog te staan met emoes, wombats, quokkas en de Tasmaanse duivels. Het was een leuke ervaring om zo dicht bij deze dieren te staan.

De bus op en naar The Blue Mountains .

De Blue Mountains is een gebergte in Nieuw-Zuid-Wales. De dichte eucalyptusbossen geven de lucht een blauwe gloed vandaar dat deze bergen "de Blauwe Bergen" heten. Het uitzicht over deze Australische bergen met zijn inheemse dieren, diepe ravijnen, watervallen en onontgonnen struikgewas is adembenemend. Deze enorme "wildernis" behoort tot het werelderfgoed van UNESCO. Meer dan 92 verschillende soorten eucalyptus bomen zijn vertegenwoordigd in Blue Mountains National Park.

Een belangrijke rotsformatie is te zien bij Echo Point.
Volgens overleveringen van de Aboriginals zijn hier drie zussen (Meehni, Wimlah en Gunnedoo) versteend. De drie uitstekende rotspunten worden dan ook: The Three Sisters genoemd.

Vervolgens hadden we een wandeling voor de boeg van ongeveer 2 uren  naar beneden in de vallei om de langste, meest spectaculairste waterval, "Wentworth Falls" te aanschouwen. Ik kan verzekeren dat het afzien is zowel in het naar beneden gaan als terug te keren, want er zijn vele trappen en rotsen waar je op en over moet. Er is een gezegde:
No Blue Mountains walk without steps, en er wordt verteld dat er ongeveer een duizendtal zijn. Of het klopt laat ik in het midden, ik heb ze niet geteld, maar er waren en zeeeer veeeel. Maar we hebben het overleefd met de nodige inspanningen (mijn stijve knieën en billen niet in aanmerking genomen).

Na de middag hadden we tijd voor een rustpauze en een verzorgde picknick op de berg. Een zeer geliefde plek van de Aussies in het weekend. De rust en de stilte die u daar overvalt is onbeschrijfelijk.

Na de lunch was het richting botanische tuinen van Mount Tomah, onderdeel van de Royal Botanic Gardens in Sydney. U vindt er tal van planten die typerend zijn voor het Zuidelijk Halfrond, met name die soorten die het aan de kust minder goed doen. De naam Tomah is een Aboriginalwoord voor varen. Vanuit de tuin hadden we een fantastisch uitzicht over Grose Valley.

Rond 16h werd de terugweg aangevangen en onze gids bracht ons terug naar het hotel. Hier was het einde van de excursie.

Morgen is de laatste dag in Sydney, gaan kijken waar we onze auto moeten ophalen, wat winkelen, nog wat rondneuzen en onze valies wat in orde brengen voor dinsdag want om 9h start onze veertiendaagse rit langs de kust tot in Adelaide.

Maar meer daar over in mijn volgende verhalen.

Good day

Roland en Anita